Główną ideą projektu jest dążenie do uwolnienia przestrzeni placu z nadmiaru infrastruktury komunikacyjnej – zwłaszcza tej, która służy transportowi indywidualnemu. Odzyskanie przestrzeni wylanej do tej pory asfaltem tworzy nowe możliwości funkcjonowania placu – wskrzesza potencjał miejsca, który zagubił się w toku wieloletnich przekształceń. Podstawowym elementem skupiającym ludzi na placu Narutowicza, swoistym magnesem przyciągającym zarówno rezydentów Ochoty jak i resztę Warszawiaków będzie wielofunkcyjne centrum dzielnicy – „Pętla”. Charakter tego miejsca – jego lokalizacja, przyjęty język architektury, ale również sposób funkcjonowania i logika nawiązują bezpośrednio do tożsamości placu, silnie naznaczonej obecnością pętli tramwajowej i komunikacji tramwajowej w ogóle.